Autorka urodziła się 10 listopada 1929 r. w Pradze. Od najmłodszych lat wykazywała twórczą aktywność i zainteresowanie sztukami plastycznymi. Miesiąc po dwunastych urodzinach wraz z rodzicami została włączona do pierwszych transportów do Terezina, by spędzić tam kolejne trzy lata swego życia. W 1944 r., trzy dni po ojcu, wraz z matką została deportowana do obozów zagłady: w Oświęcimiu, Freibergu i Mauthausen. Te lata doświadczały Helgę dość mocno. Doznawała trwogi, która towarzyszyła jej niemal każdego dnia.  W 1941 r. ojciec dziewczynki zalecił córce, by malowała to, co zobaczy.  I to, co dziewczynka widziała/doświadczała było dlań inspiracją, dziś jest świadectwem epoki, dokumentem przedstawiającym udręki i okrucieństwa II wojny światowej.

W 1945 r. Helga Hoškova-Weissowa została oswobodzona. Przeżyła. Jej rysunki przetrwały tamten okres dzięki temu, że wuj zamurował je w ścianie, by dziś mogła istnieć pamięć o tamtych czasach.

Helga Hoškova-Weissowa ukończyła Wyższą Szkołę Wzronictwa Przemysłowego i została malarką. Tamte czasy miały ogromny wpływ na całokształt twórczości artystycznej Hoškovej-Weissowej.

Wystawę będzie można oglądać do końca listopada 2014 r.